Γιατί πιστεύω στον Χριστό ως ατομικό μου Σωτήρα και Οδηγό στη ζωή μου

            Γεννήθηκα στον Πειραιά σε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Από πολύ μικρός γνώρισα τις δυσχέρειες της ζωής και τη βιοπάλη ώστε θεωρούσα τη ζωή τυραννία. Σκεπτόμουν ότι αφού είναι τόσο σκληρή η ζωή γιατί να ζει κανείς και μετά να πεθαίνει;

            Η μητέρα μου με πήγαινε τακτικά στην εκκλησία και μου μιλούσε ό,τι καταλάβαινε για τον Θεό διότι ήταν αγράμματη. Και εγώ, από πολύ μικρός, αναρωτιόμουν αν πραγματκά υπάρχει Θεός  και ζωή μετά θάνατον, και ποιός είναι ο προορισμός του ανθρώπου.

            Στη συνέχεια οι σκέψεις μου στράφηκαν στο θέμα ότι αν υπάρχει Θεός και είναι αγαθός , όπως λέγουν και όπως φαίνεται, τότε πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που να Τον γνωρίζουν. Η εκκλησία δεν μπόρεσε να με βοηθήσει σ΄ αυτό. 'Ομως αργότερα ένας φίλος μου μού συνέστησε να διαβάζω την Καινή Διαθήκη και ότι εκεί θα εύρισκα τη λύση των αποριών μου, και προβλημάτων μου. Μου τόνισε δε ιδιαίτερα την αγάπη του Θεού ο οποίος έδωσε τον Υιόν Του στον σταυρό για να σωθεί όποιος πραγματικά Τον δἐχεται και εμπιστεύεται ως ατομικό του Σωτήρα, και διαβάσαμε μαζί το χωρίο Ιωάννου γ΄16.

            Διαβάζοντας δε την Καινή Διαθήκη από τη μια μεριά απαντήθηκαν οι απορίες μου και από την άλλη εννόησα ότι δεν ήμουν πραγματικός Χριστιανός αλλά μόνον τυπικός, και αμαρτωλός. Και ἐτσι πίστεψα στην αγάπη του Θεού, βρήκα τη συγχώρηση των αμαρτιών μου, ειρήνη με τον Θεό και χαρά. Και ακόμη εννόησα γιατί ζω και που θα πάω μετά τη ζωή αυτή. Η ζωή μου γέμισε και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. ΄Ημουν τότε 18 ετών.

            Στη συνέχεια ο Θεός μου έδωσε πλήρη βεβαιότητα στη σωτηρία που μου είχε χαρίσει και μου έδωσε και τη φώτιση και τη δύναμη να Τον υπηρετώ και να λέγω και σε άλλους τι βρήκα στον Χριστό, από ευγνωμοσύνη και από αγάπη προς Αυτόν που με έσωσε.                            Νίκος  Κατσουλός